czwartek, 26 marca 2015

Śpiew łabędzia

Kto by pomyślał, że środa będzie aż taka zakręcona i aż taka dziwna. Od razu po pobudce udaliśmy się na śniadanko. Znaczy ja bardzo niechętnie jadłem, jakiś taki ostatnio jestem bardzo osowiały i jakoś tak mi się nie chce jeść. Coś mi się wydaje, że w powietrzu coś wisi.
W każdym razie już po chwili byliśmy na dole i robiliśmy malutki spacerek w oczekiwaniu na Panią i przed odjazdem LaBunią. W końcu przyszła i pojechaliśmy. Szybciutko odstawiliśmy Panią i w drogę na spacerek do parku. Na skałce szybciutko sobie pochodziliśmy. Znaczy się Pan chciał chodzić, a ja chciałem obwąchiwać absolutnie wszystko. Nad niektórymi miejscami mogłem się rozwodzić nosem godzinami. Jak już wspomniałem coś chyba jest w powietrzu, albo jestem zakochany. To ostatnie mogło by być problematyczne, bo w zasadzie nie wiem w kim.
oooooo jak tu ładnie pachnie

Niestety wszystkie ładne zapaszki tak zawracały mi w głowie, że Pan się troszkę denerwował, ale wybaczał mi bardzo łatwo i bardzo szybko jak tylko się do niego uśmiechałem i patrzyłem smutnymi oczkami. Przechadzając się wokoło jeziorka zapoznałem kilka piesków i z kilkoma się przywitałem, ale te zapaszki ciągle kręciły mi się po nosie. 
ojej tu pod drzewkiem tak pachnie

Ostatecznie postanowiłem uzupełnić  poziom płynów w moim zbiorniczku. Zawsze lubię skorzystać z pysznej wody. Tym razem po powierzchni pływało sporo ptactwa, zwłaszcza te duże białe się wyróżniały. 
do wody!

Gdy tylko zbliżyliśmy się do wody nagle z całej okolicy zaczęli spływać wodni lokatorzy liczący na jakiś okruch chleba czy coś takiego. Chyba się troszkę łabędzie, a zwłaszcza jeden z nich bardzo się zdenerwował bo podpłyną bardzo blisko i syczał na nas. Chyba wołał  o jakiś chlebek a jak najnormalniej w świecie miałem zamiar wypić im domek. 

może jeszcze się zastanowimy?

piję!

no czego chcesz?

co teraz uciekasz?

Im bardziej zwracałem uwagę na łabędzie tym ten się bardziej oddalał. Syczał ciągle tak samo głośno. Może ja się nie zorientowałem a ten ptak do mnie śpiewał. Niestety sztuka w moim małym rozumku się nie mieściła. Po zapełnienia brzuszka i obniżeniu poziomu wody o dobre 5 metrów dałem sobie spokój i poszedłem w dalszą drogę - do domku.
Jeszce wcześniej poszliśmy odebrać brakującą część do autka i już mieliśmy wracać do domku, ale okazało się, że Pilnie musimy zawieźć Panią do Katowic i ją tam zostawić. Tak też uczyniliśmy. Szybciutko pojechaliśmy i zostawiliśmy Panią - jakąś ważną sprawę miała załatwić i gdzieś dalej jechać. My tymczasem wróciliśmy do domku zmęczeni a przynajmniej ja!
śpię

Czekaliśmy na powrót Pani i w między czasie trochę sobie posprzątaliśmy i zrobiliśmy kilka spacerków w tym jeszcze jeden dość długi. Potem w autko i pod sklep, ale nie na zakupy a spotkać się z Panią. W autku trochę poczekałem, ale sobie normalnie pospałem jak suseł. Gdy wrócili to w zasadzie dzień już się kończył i w domku po spacerku położyłem się spać i czekałem na wycieczkę do sypialni. 
Ostatnio bardzo mało jem i zrobiłem się taki jakiś spokojniejszy i bardziej zrównoważony i taki poważny - czy to znaczy, że dorosłem? Do ugryzienia!




Brak komentarzy:

Prześlij komentarz