Zakupowy serwis

Po porannej pobudce i spacerku okazało się, że telewizor w dalszym ciągu nie działa. Nie spędziliśmy jednak tego dnia na umartwianiu się a postanowiliśmy działać. Zjedliśmy śniadanko, posprzątaliśmy i ruszyliśmy na zakupy, zabierając ze sobą dekoder. Szybkie siusiu i pojechaliśmy do sklepu.

 Oczywiście ja siedziałam w autku i na nich czekałem. Na całe szczęście nie musiałem z nimi chodzić i mogłem sobie spokojnie podrzemać.  Wrócili z jakimiś workami zakupowymi, ale raczej małymi i trochę smutni, bo okazało się, że dekoder działa i trzeba dalej grzebać na balkonie. No więc dokładnie to robiliśmy na balkonie. Razem z Panem zrobiliśmy nowe końcówki na kablu antenowym i mimo wszystko to nic a nic nie pomogło. Ja tymczasem trochę sobie pobiegałem z Fuksją po balkonie i całym mieszkanku robiąc nie tylko hałas, ale i bałagan. Kolejne testy nie dawały rezultatów więc trochę zniechęcony Pan razem z Panią zaczęli oglądać filmy z internetu.

o jaki ładny świat!

Fuksja uważała, że trzeba spróbować jeszcze raz

Wieczorem spróbowaliśmy jeszcze raz naprawić to i owo. Było to po obiadku i po spacerku więc byłem w miarę spokojny i nie chciało mi się wychodzić na balkon, podobnie jak Fuksji. Tak więc obserwowaliśmy Pana przez okno jak dokonuje inspekcji kabli. Musiał zdjąć osłonkę i jeden z kabelków okazał się lekko połamany, ale nawet prowizoryczna naprawa nie było możliwa, bo taśma izolacyjna się skończyła. Naprawy nie było a więc i nie naprawiło się TV. Na całe szczęście dekoder się nie marnował.

ciepły dekoder

ale jak to nie obejrzymy nic?

No w każdym razie trochę smutny poszedłem na kolejny spacerek. Taki wieczorny. Gdy tak sobie chodziłem po ulicach do moich uszu dotarły znajome i straszne dźwięki. Gdzieś z oddali wybuchały petardy. Pan mi szybko wytłumaczył, że nie mam się czym denerwować, że to nie kolejny nowy rok, a światełko do nieba organizowane przez Wielką Orkiestrę Świątecznej Pomocy. Ech nie wiele mnie to uspokoiło i do końca dnia byłem jakiś taki zdenerwowany i w trybie pilnowania. Każdy nawet najmniejszy hałas stawiał mnie na baczność. No na szczęście dnia nie zostało zbyt wiele, a ja przez te wszystkie emocje i brak TV byłem bardzo zmęczony. Kurki wpis, bo i niewiele rzeczy do opowiadania - po prostu najzwyklejsze w świecie nieudolne próby naprawiania i radzenia sobie z zaistniałą sytuacją. Do ugryzienia moimi mili!

zmęczony zaśnie wszędzie i zawsze